Haller News

                                                     იუჯ­ი­ნი 1 და­სა­ძი­ნებ­ლად მარ­ტო დარ­ჩა და­რა­ბე­ბით დახ­შულ ოთ­ახ­ში, რო­მელ­შიც სხი­ვი მა­ინც აღ­წევ­და და რა­ფა­ზე, იატ­აკ­ზე გა­და­დი­ო­და; თვი­თონ კი იყო სა­ი­მე­დოდ გა­მო­კე­ტი­ლი სევ­და­ში და მარ­ტო­ო­ბა­ში. თა­ვის ცხოვ­რე­ბას გა­და­ავ­ლო თვა­ლი – უღ­რან ტყეს, და იგრ­ძ­ნო: მუ­დამ სევ­დი­ა­ნი იქ­ნე­ბა ასე გა­მომ­წყ­ვ­დე­უ­ლი მრგვალ, პა­წია თა­ვის­ქა­ლა­ში, დატყ­ვე­ვე­ბუ­ლი მფეთ­ქავ­სა და იდ­უ­მალ გულ­ში; მი­სი ცხოვ­რე­ბა გზად გა­ი­ფენს მარ­ტო­ო­ბით სავ­სე სტრი­ქო­ნებს. და­კარ­გუ­ლია. და იგრ­ძ­ნო, რომ ერთ­მა­ნე­თის­თ­ვის უც­ხო არ­ის მუ­დამ – ორი ად­ა­მი­ა­ნი, რომ ეს ორ­ნი ვე­რა­სო­დეს ვერ ახ­ერ­ხე­ბენ სი­ახ­ლო­ვეს ერთ­მა­ნე­თი­სას; რომ დე­დე­ბის ბნელ სა­შო­ებ­ში ჩა­კე­ტი­ლე­ბი ისე მოვ­დი­ვართ, დე­დის სა­ხეც კი არ გვი­ნა­ხავს; და მი­ვენ­დო­ბით უც­ხო მკლა­ვებს და არ­სე­...

ცნობილი ფრანგი ფოტოგრაფი ჟანლუ სიეფი დაიბადა პარიზში 1933 წელს. მისი, როგორც ფოტოგრაფის კარიერა დაიწყო 1954 წელს.  შემდგომ წლებში ის მუშაობდა ჟურნალ "Elle"-სთვის. ცხოვრობდა და მუშაობდა ნიუ-იორკში (1961-1966). 1966 წლიდან მისი ნამუშევრები ჩნდება იმგვარ ცნობილ გამოცემებში როგორიცაა "Vogue", მისი ფოტოები გამოიფინა მსოფლიოს სხვადასხვა ცნობილ გალერეებში. სიეფის ნამუშევრებში ჩანს ელეგანტურობა და სინატიფე, რომელსაც შეუძლებელია აღელვების გარეშე შეხედო. სიეფმა თავისი სენსუალური გამოსახულებებით გავლენა მოახდინა 50-იანი წლების კინომატოგრაფისტთა "ახალ ტალღაზე". მისი "ფოტო-ეროტიკ-ლექსიკა" შეუძლებელია შეუმჩნეველი დარჩეს ხელოვნებით დაინტერესებული ადამიანისთვის. გთავაზობთ ჟანლუ სიეფის ნამუშევებს

"ყოველი დაბადება კოსმოსიდან მოწყვეტასა და გამიჯვნას, ტანჯვით ხელახლა ქმნადობას ნიშნავს. იმისთვის, რომ კოსმოსში დაბრუნდე, უარი თქვა სავალალო განკერძოებაზე და ღმერთად იქცე, ისე უნდა გააფართოვო საკუთარი სული, რომ მან ხელახლა ჩაიტიოს მთელი სამყარო" ჰერმან ჰესე    თბილ კლიმატში ცხოვრება ბევრად მოსახერხებელია. დადიხარ ჰაეროვნად ჩაცმული და თუ ძალიან მოინდომებ, შეუმჩნეველი დარჩები ბევრისთვის. თუმცა, ალბათ მჭიდროდ დასახლებულ, პატარა ქალაქში ძნელია გულუბრყვილოდ გჯეროდეს უჩინმაჩინის არსებობა. მოკლედ, იმის თქმა მინდა, რომ არავინ გაცდის გაბრუებულმა იქექო ქვეცნობიერში, როცა ქალაქი  მორიგი ტკივილებით და ტრაგიკული თავგადასავლებით დატვირთულ  ახალ დღეს იწყებს, მორიგი დღის განაცრისფრებისთვის ემზადება.      არადა ლამაზად თენდება ამ ქვეყანაში. მაგრამ როგორც სახლის კარს ვაღებ და ნაბიჯს ვდგამ, ისეთი გრძნობა მეუფლება თითქოს ლარს ფონ ტრიერის ფილმში ვარ და "მელანქოლია" მეჯახება, ვიცი რომ ვერ გავიქცევი, აღსასრულია ყველგან. პირველი აზრი, რომელიც თავში მომდის დამღლელ...